Tag Archives: თესლის გაღვივება

დახმარება პრობლემური თესლების გაღვივებისას

პრობლემური თესლის გაღვივება

მარიხუანას თესლის გაღვივება

ალბათ, ბევრს გეცნობათ მწუხარების შეგრძნება, როდესაც ძალიან გინდათ, გაზარდოთ რომელიმე კონკრეტული ჯიში და რატომღაც, სწორედ თქვენთვის სასურველი ჯიშის კაკლებს არ უნდათ გაღვივება. რამდენიმე დღეში კი იწყებენ გაფუჭებას, ლპობას და საბოლოო ჯამში კვდებიან.

როგორც ცნობილია, კანაფის ბევრი კაკალი სამწუხაროდ არის რთულად გაღვივებადი (ეს დამოკიდებულია ბევრ მიზეზზე: ჯიში, ასაკი, სიმწიფის ხარისხი, შენახვის პირობები და ა.შ.). სავსებით გასაგებია, რომ გაღვივების თემა ძველია, საკმაოდ ბევრჯერ იქნა განხილული ფორუმებზე, სტატიებში და სხვა წყაროებში. მინდა მხოლოდ გავამახვილო თქვენი ყურადღება ამ პროცესის ზოგიერთ მნიშვნელოვან მომენტზე და ნათლად, თავიდან ბოლომდე გაჩვენოთ რთულად გაღვივებადი კაკლების გაღვივების მეთოდი, რომელიც მრავალი წელია შეფერხების გარეშე, საიმედოდ მუშაობს. ეს მეთოდი კი მდგომარეობს, ჩანასახის ყველაფერი არასაჭიროსაგან განთავისუფლებაში, უკვე წყლით გაჟღენთილი კაკლის ეტაპზე. (მინდა დავაზუსტო, რომ ეს მეთოდი შეგიძლიათ გამოიყენოთ მხოლოდ იმ კაკლების მიმართ, რომლებიც თავისით ვერ ახერხებენ გარე დამცავი ზედაპირისგან განთავისუფლებას და ფესვის გაზრდას!)

პრობლემური თესლის გაღვივება

წყლით დალბობამდე „ვხსნით“ ნაჭუჭს, რითაც ვუზრუნველყოფთ სითხის პირდაპირ ჩანასახთან შეუფერხებელ მოხვედრას. ამისათვის არის ბევრი მეთოდი – ჩამოქლიბვა, ჩამოჭრა და ა.შ., მაგრამ მათი გამოყენება ყოველთვის მოსახერხებელი არ არის, განსაკუთრებით მცირე ზომის სატივის კაკლებთან მუშაობისას, რომლებიც, როგორც წესი, ბევრად პატარები არიან ვიდრე ინდიკას და ავტოყვავილებადი ტიპის კაკლები.

Sky_Method_01

ამიტომ უმჯობესია, გამოიყენოთ მარტივი და ეფექტური მეთოდი, კაკლების „გატკაცუნება“, როგორც ჩვეულებრივ მზესუმზირას თესლს – ვიდებთ კიდით კბილზე და ცოტათი ვაწვებით დამახასიათებელ ტკაცუნამდე:

მარიხუანას გაღვივებული თესლი (2)

კაკლების მთავარი პრობლემა და მტერი არის მიკროორგანიზმები, რის გამოც ხშირად ფუჭდებიან და ლპებიან, ამიტომ დეზინფექციისთვის ვამზადებთ წყლის ხსნარს (სასურველია ნეიტრალური ან ნაკლებადმჟავე pH-ის დონით 6.0-7.0) და წყალბადის ზეჟანგით (იყიდება ნებისმიერ აფთიაქში). შეფარდება: ერთ ჭიქა წყალზე, სამი სუფრის კოვზი ზეჟანგი:

წყალბადის ზეჟანგი

ხსნარი შევანჯღრიოთ ან რამდენჯერმე გადავასხათ ერთი ჭიქიდან მეორეში აერაციისთვის და ჩავალბოთ უკვე „გახსნილი“ კაკლები (აერაციის შედეგი ჩანს როგორც მრავალი ჰაერის ბუშტუკები კედლებზე და კაკლებზე):

აერაცია

ერთი დღის შემდეგ კაკლები დაიბერება, გახსნილი ნაპრალებიდან გამოჩნდება თეთრი ფერის ჩანასახები, მაგრამ ფესვის გამოჩენას და გამოზრდას არ ჩქარობენ:

პირველი ნიშნები

როგორც ამბობენ, „ნუ დაუცდით ბუნებისგან მოწყალებას“ და სანამ კაკლები არ დალპნენ, კიდევ რამდენიმე დღის გატარებისას ესეთ მდგომარეობაში, ვიწყებთ „მიხმარებას“. ამისათვის ჩვენ დაგვჭირდება ჩვეულებრივი კბილსაჩიჩქნი. ვიღებთ კაკალს ცერა და საჩვენებელი თითით, ღია ნაპრალში ვდებთ ფრჩხილს ისე რომ ნაჭუჭის ერთი ნახევარი დავიჭიროთ და კბილსაჩიჩქნის საშუალებით მეორე ხელით ვწევთ და ფრთხილად ვაცლით ნაჭუჭის ორივე ნახევარს (როდესაც კაკალი დამბალია, ეს კეთდება ძალიან მარტივად):

თესლის გაღვივებაში მიხმარება

შემდეგ, ამავე კბილსაჩიჩქნის დახმარებით, ჩანასახს ფრთხილად ვაცლით მწვანე გარსს, ამით მას სრულად ვათავისუფლებთ (დალბობის გამო ეს გარსიც მარტივად ეცლება და ფესვის დაზიანება პრაქტიკულად შეუძლებელია, რადგან ის ჯერ კიდევ არ გაზრდილა):

მიხმარება

შემდგომი გაღვივებისთვის შეგიძლიათ გამოიყენოთ ე.წ. „პარალონის“ მცირე ზომის ნაჭრები, 3-5მმ სისქის, რომლებიც ბამბის ფირფიტებისგან განსხვავებით, მეტად ჰაერგამტარია, ჰაერი კი გაღვივებისას ისევე სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია, როგორც სისველე. ვალბობთ პარალონს ასევე წყლისა და ზეჟანგის ხსნარში (მნიშვნელოვანია! არ გამოიყენოთ იგივე ხსნარი განმეორებით, რომელშიც მანამდე დაალბეთ კაკლები, გააკეთეთ ახალი). პარალონი კარგად გავწუროთ და დავდოთ თეფშზე. ზევიდან დავალაგოთ ჩანასახები, დავაფაროთ ასეთივე დამბალი და გაწურული პარალონი:

კანაბისის გაღვივებული თესლი

სხვადასხვა ჯიშის შემთხვევაში მიაწერეთ დასახელება. თეფშს გადააფარეთ პარკი და დადგით თბილ ადგილას (სასურველია 25-28 გრადუსი). განთავისუფლებული „ცხოვრებისეული წინაღობებისგან“ ნაჭუჭის და მწვანე გარსის სახით, ჩანასახები ჩვეულებრივ ვითარდებიან ძალიან სწრაფად. უკვე მომდევნო დღეს შესაძლებელია ვიხილოთ დაახლოებით ესეთი სურათი:

გაღვივებული თესლი

პარალონის კიდევ ერთი უპირატესობა – იმ შემთხვევაშიც კი თუ მას ცოტათი ფესვი შეეზრდება, შესაძლებელია ამოღება აბსოლუტურად დაზიანების გარეშე.

გავხვრიტოთ გრუნტი ჩვენი კბილსაჩიჩქნით, როგორც ასეთი, მიმართულების მიმცემი ფესვისთვის:

ნიადაგის მომზადება

ფრთხილად ჩავსვათ ღივები ამ ნახვრეტებში:

გადარგვა

მოვრწყათ (პირველი მორწყვისთვის სასურველია გამოიყენოთ იგივე ხსნარი ზეჟანგით ნიადაგის დეზინფექციისათვის ღივების გარშემო) და დროებით საწყისი პერიოდისთვის დავაფაროთ მაგალითად ჭიქა რომ შევუქმნათ სათბურის ეფექტი:

აღმოცენდა

ერთი – ორი დღის შემდეგ:

თესლის გაღვივება

პროცესი წავიდა!

აი ასეთი საინტერესო და მარტივი მეთოდით ვახერხებდი „გამეცოცხლებინა“ არა მხოლოდ რთულად აღმოცენებადი ჯიშების კაკლები, ასევე ძალიან ძველი კაკლები უძველესი მარაგიდან და კიდევ ასევე მოუმწიფებელი, მწვანე და ღია ფერის კაკლები, რომლებსაც გაღვივების ჩვეულებრივი მეთოდისას, პრაქტიკულად სიცოცხლის არანაირი შანსი არ ჰქონდათ.

ბოლოს მინდა ავღნიშნო, რომ გოგონა, რომელიც ამ პროცესის დემონსტრირებაში იღებდა მონაწილეობას, საერთოდ ცხოვრებაში პირველად ეჭირა ხელში კანაფის კაკლები და მას ყველაფერი გამოუვიდა!)) ასე რომ მითუმეტეს ნებისმიერ მებაღესაც უნდა გამოუვიდეს.

P.S. არა რთულად აღმოცენებადი, არამედ ჩვეულებრივი კაკლები შეგიძლიათ გააღვივოთ ასე:

ვიღებთ ჩვეულებრივ ბანკას მოსაჭერი სახურავით:

ჭიქაში გაღვივება

ჩავასხათ ძირზე წყლის ხსნარი ზეჟანგით, კბილით „გავხსნათ“, „დავატკაცუნოთ“ კაკლები, ჩავყაროთ ბანკაში, დავახუროთ თავი ჰერმეტიულად და შევინახოთ ბნელ და თბილ ადგილას. 2-3 დღეში კაკლები თითქმის ყველა გარსს თვითონ მოიშორებენ (შესაძლებელია ცოტა მიხმარება დაგვჭირდეს, რადგან შიგა მწვანე გარსი ყოველთვის თავისით არ შორდება) და რჩება მხოლოდ ღივის მიწაში ჩარჭობა:

აღმოცენება

სასარგებლო დამატება: თუ თქვენ გაქვთ მშრალი გამაფესვიანებელი ფხვნილის სახით, ძალიან სასარგებლოა ჩარგვის წინ ღივს ჩავაყოფინოთ ფესვი – ეს არა მხოლოდ იცავს ღივს დალპობისგან, ასევე მნიშვნელოვნად აჩქარებს მის შემდგომ განვითარებას:

აღმონაცენი

არ დაგავიწყდეთ საწყის პერიოდში, რომ შეუქმნათ სათბურის ეფექტი ჭიქის დაფარებით და ყველაფერი კარგად იქნება!

წარმატებები!

კიდევ ერთხელ ვიმეორებთ, რომ ეს მეთოდი უნდა გამოიყენოთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც წყალში მოთავსებული თესლი თავისით ვერ ღვივდება! ამ პროცესის უკეთ აღქმაში ეს ვიდეო დაგეხმარებათ.

გაღვივებული კაკლები

როგორ დავთესოთ მარიხუანა

კანაფის თესლი

მარიხუანას თესლის გაღვივება ერთ-ერთი ყველაზე მარტივი ნაბიჯია კულტივირების მთელ ციკლში. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ  მნიშვნელოვანი არ არის. ხარისხიანი კაკლები პრესტიჟულ ბანკებში ზოგჯერ 25-30 ლარი ღირს. ასე რომ ამ საქმეს სრული სერიოზულობით უნდა მოვეკიდოთ და თუ ყველაფერს სწორად გავაკეთბთ, კაკლებიდან გავზრდით ჯანსაღ, ძლიერ და იმედია, დედალ მცენარეს.

როგორ ავარჩიოთ კარგი კაკლები?

კანაფის თესლის არჩევა ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესია. სწორედ მასზეა დამოკიდებული რა ჯიშის მცენარე გაიზრდება, როგორი გენეტიკა ექნება და მოგვცემს თუ არა იმას, რისთვისაც გვინდა მისი გაზრდა. ერთი შეხედვით ძალიან ძნელია თქვა, ივარგებს თუ არა ჩვენი მეზობლის ან ნაცნობის მიერ მოცემული თესლი. შეიძლება ყვავილედები, რომლებიდანაც ეს თესლი იქნა აღებული ძალიან კარგად იბოლებოდა, მაგრამ თუ ისინი ცუდმა მამალმა დამტვერა, მაშნ მისი თესლი სულაც არ ივარგებს.

ერთი შეხედვით ვერც იმას დავადგენთ გაიხარებს თუ არა კაკალი, ან დედალი გაიზრდება თუ მამალი. მაგრამ გარკვეული დაკვირვებების საშუალებით შესაძლებელია აღმოცენების მაქსიმალური შანსის მქონეთა გამოვლენა.

პირველ რიგში, კაკალს უნდა ჰქონდეს მუქი ფერის ლაქები და ზოლები. ის არ უნდა იყოს თეთრი, ან ღია მწვანე ან ყვითელი, ძალიან პატარა, გატეხილი, რბილი და ა.შ. ასეთი კაკლების გაზრდის შანსი ძალიან მცირეა, მაგრამ ყველაზე კარგი მეთოდი, დაადგინო გაიხარებს თუ არა ის, არის დათესვა. სინჯეთ და ნახავთ.

King Congo

როგორ ღვივდება თესლი?

ყველას გვინახავს ბამბაზე დათესილი ხორბალი, რომელიც მხოლოდ წყლის საშუალებით 20-25 სანტიმეტრამდე იზრდება. როდესმე დაფიქრებულხართ, თუ საიდან მოაქვს ენერგია რომ ამხელა ვეგეტატიური ნაწილი განივითაროს?

საქმე იმაშია, რომ საერთოდ ყველაფრის თესლი, მათ შორის ხორბლის მარცვალი, შედგება აღმონაცენისა და სამარაგო ნივთიერებებისაგან, რომელიც საჭიროა მისი განვითარების პირველ ეტეპზე, სანამ, ასე ვთქვათ, “ფეხს მოიკიდებს” ნიადაგში. ხორბლის თითეული მარცვალი იმდენ სამარაგო ნივთიერებას შეიცავს, რომ ივითარებს უზარმაზარ ვეგეტატიურ ნაწილს და პრაქტიკულად იმავე ზომის ფესვურ სისტემას.

სწორედ ამიტომ არის პური ჩვენი უპირველესი საკვები – ის უზარმაზარი ენერგიის წყაროა. ეს სამარაგო ნივთიერება იმიტომ არის მასში, რომ საწყის ეტაპზე არ გაუჭირდეს გაღვივება, სანამ კარგად არ მოძლიერდება, შეძლოს საკუთარი თავის შენახვა და არა იმიტომ, რომ მისგან კარგი ფუნთუშები გამოვაცხოთ და მივირთვათ.

კანაფის თესლის ჭრილი

 

სწორედ ასეთი სამარაგო ნივთიერებისა და აღმონაცენისაგან შედგება კანაფის კაკლებიც. ხორბლისაგან განსხვავებით, გაცილებით მცირე რაოდენობით, მაგრამ სრულიად საკმარისია – განივითარონ მხოლოდ ფესვის 2-3 სანტიმეტრიანი მონაკვეთი.

მისი გაღვივებისათვის აუცილებელია სამი პირობა: წყალი, სითბო და ჟანგბადი. სამივე პირობის გარეშე მისი სიცოცხლისუნარიანობა მიძინებულ რეჟიმშია და მხოლოდ ორის ან ერთის ყოფნაც არაფრის მომტანია.

გაღვივებული თესლი

წყალი – კანაფის თესლისათვის აუცილებელია ნესტი, რომელიც მის ზედაპირზე მოხვედრის შემდეგ, აღწევს გარსის ფორებში და ააქტიურებს მიძინებულ დომინანტურ ჰორმონებს, რომლებიც იწყებენ ფესვის ზრდის გააქტიურებას. საწყის ეტაპზე წყლის მუდმივი მიწოდება სასიცოცხლოდ აუცილებელია.

თესლის გაღვივების ერთ-ერთი ყველაზე გავრცელებული მეთოდია მისი წყალში ჩაგდება, შემდეგ კი ბნელ და თბილ ადგილას დადგმა. ამისათვის სასურველია, გამოვიყენოთ ბოთლის  გასაყიდი წყლები, რომლებიც უამრავია მაღაზიის დახლებზე. მათი უპირატესობა ონკანის წყალთან მიმართებაში არის ის, რომ ონკანის წყალი შეიცავს ქლორს, რომელიც ებრძვის მიკროფლორას და ბევრ სასარგებლო ორგანიზმს კლავს, რითაც შეიძლება, შეფერხდეს გარკვეული პროცესები. მოცემული გარემოება მორწყვის დროსაც უნდა მივიღოთ მხედველობაში. მაგრამ ეს არ არის კრიტიკული აუცილებლობა და ონკანის წყლის გამოყენებაც სრულიად მისაღებია.

ეს მოვლენა გასათვალისწინებელია თესლის შენახვის დროსაც. ისინი აუცილებლად მშრალ ადგილას უნდა ინახებოდნენ, რათა არ მოხდეს გარკვეული პროცესების კატალიზება და არ დაკარგოს აღმოცენების უნარი. ასევე დათესვის წინ შესაძლებელია მათი გაფხეკა ფრჩხილის ქლიბით ეს გახსნის ფორებს და წყალი უფრო ადვილად შეაღწევს კანში.

სითბო – მარიხუანას თესლს გაღვივება, ტემპერატურათა დიდ დიაპაზონში შეუძლია. ოპტიმალური კი 23-26 გრადუსია. დაბალ ტემპერატურებზე კაკლების გაღვივების პროცესი ნელდება. ამასთან, იზრდება სოკოვანი დაავადებების წარმოშობის შანსები, მაგალთად ფუზარიუმისა და პითიუმის, რომლებიც თესლის ლპობას იწვევენ. 30 გრადუსისა და მეტის შემთხვევაში შესაძლოა, აღმოცენების უნარის დაკნინება მოხდეს.

პრაქტიკაში 23-26 გრადუსის შენარჩუნება სპეციალური საჩითილე მოწყობილობების გარეშე შეუძლებელია. ან შუა ზაფხული უნდა იყოს რომ ასეთი ტემპერატურები ფიქსირდებოდეს სახლის პირობებში. უბრალოდ გაითვალისწინეთ, რომ თუ ოთახში ტემპერატურა ღამე 15 გრადუსზე დაბლა ჩამოდის, არ არის რეკომენდირებული თესლის გაღვივება.

ჟანგბადი – არის არანაკლებ მნიშვნელოვანი კომპონენტი. როდესაც ფესვი გამოვა, მისთვის სასიცოცხლოდ აუცილებელი იქნება ჟანგბადი. მარიხუანა ადაპტირებულია არიდული კლიმატებისადმი. მაგალითად ავღანეთი პრაქტიკულად უდაბნოა. ის არ არის მჩვეული ჭაობიან და დატბორილ ადგილებს, ამიტომ მისი წყალში ჩახრჩობა დამღუპველია. თუ მცენარე საკმარისს ჰაერს ვერ მიიღებს, ის დაიღუპება.

წყალში ჩაგდების მეთოდის დროს არ დაგავიწყდეთ, რომ თესლი ჭიქაში 24 საათზე მეტი ხნით არ უნდა გავაჩეროთ და მას შედეგ, რაც პატარა ფესვს გამოიტანს, აუცილებლად უნდა გადავიტანოთ დასველებულ და კარგად გაწურულ სალფეთქზე მოსაძლიერებლად და შემდეგ დასარგავად, ან პირდაპირ დავთესოთ ნიადაგში.

გაითვალისწინეთ, რომ აუცილებელია მისთვის წყლის მიწოდება, მაგრამ არა ზედმეტი რაოდენობით. ასევე იმ კონტეინერებს, რომლებშიც ჩვენ ვაპირებთ მოსაწევის გაზრდას, ძირი გახვრეტილი უნდა ჰონდეთ. ზედმეტი წყალი იწვევს ზედმეტი ტენიანობის წარმოქმნას აორთქლების გამო, ეს კი იდეალური პირობაა სოკოებისა და სხვადასხვა დაავადების გასავრცელებლად.

მაშ ასე, როგორ დავთსოთ კანაფი? გთავაზობთ ერთ-ერთ მარტივ მეთოდს

პირველი ნაბიჯი – მომზადება:

პირველი ნაბიჯი

  • ავიღოთ ჩვეულებრივი თეფში, დავაფინოთ დასველებული და მსუბუქად გაწურული სალფეთქი, თეფშში ზედმეტი წყალი არ უნდა იდგეს
  • დავაწყოთ კაკლები, ისე რომ ყველასათვის საკმარისი ადგილი იყოს
  • ზემოდან ისევ რამოდენიმე ფენიანი დასველებული სალფეთქი დავადოთ
  • ბოლოს, დავადოთ ზუსტად ისეთივე თეფში ისე, რომ შუაში სივრცე დარჩეს, რომელიც მაღალი ტენიანობისა და სიბნელის გამო, იდეალური ადგილი იქნება თესლის გასაღვვებლად

მეორე ნაბიჯი – გაღვივება:

მეორე ნაბიჯი

  • თეფშები მოვათვსოთ თბილ და ბნელ ადგილას, სადაც, დაახლოებით, 17-23 გრადუსი უნდა იყოს
  • შევამოწმოთ სალფეთქი ყოველდღიურად, რათა დავრწმუნდეთ, რომ არ გამომშრალა. თუ საჭიროა, მსუბუქად დავასველოთ
  • რამოდენიმე დღის განმავლობაში ზოგიერთი ან ყველა კაკალი გასკდება და გამოაჩენს თეთრ ფესვს. კანაფის თესლის გახსნისათვის საჭიროა დაახლოებით 3 დღე. მაგრამ ზოგიერთ კაკალს, შეიძლება 10 და ზოგჯერ 14 დღეც კი დასჭირდეს ამისათვის. ასე რომ წინასწარ პანიკას ნუ ატეხავთ
  • როდესაც ამ თეთრი ფესვების პირველი რამოდენიმე მილიმეტრი გამოჩნდება, ისინი ძალიან ფრთხილად, ისე, რომ ფესვს არ შევეხოთ, უნდა გადავიტანოთ წინასწარ მომზადებულ პლასმასის ჭიქაში ჩაყრილ ნიადაგში

მესამე ნაბიჯი – გადარგვა

მესამე ნაბიჯი

  • გადასარგველ კონტეინერში (ჩვენს შემთხვევაში – პლასმასის ჭიქში) მოთავსებულ ნიადაგში ფანქრის ან კალმის წვერით გავაკეთებთ 0.5-1 სმ ხვრელს
  • აქ მოვათავსებთ გაღვივებულ თესლს ფესვით ქვევით და მსუბუქად გადავაფარებთ ზემოდან მიწას ისე, რომ არ დავტკებნოთ
  • გაღვივებული თესლიდან მცენარის ამოწვერვამდე, საერთოდ, 2-3 დღეა საჭირო, მაგრამ შეიძლება მეტიც დასჭირდეს

მეოთხე ნაბიჯი – აღმონაცენი:

მეოთხე ნაბიჯი

  • როდესაც მცენარე ამოვა, მას პირველი ორი კვირის განმავლობაში განსაკუთრებული ყურადღება სჭირდება, რადგანაც ჯერ კიდევ ძალიან სუსტია
  • ისინი კარგი განათების პირობებში უნდა იყვნენ, რათა არ განივითარონ მაღალი და წვრილი ღერო სინათლის ძიებაში, რაც ძალიან ცუდია
  • როდესაც ჩვენ ვაპირებთ გარეთ გადასარგველად გამზადებას, ნათურებზე გაზრდილ ჩითლს თუ პირდაპირ მზეზე დავრგავთ, ის დაიწვება და დაიღუპება, რადგანაც ნათურა ვერ უზრუნველყოფს ულტრაიისფერი სხივების წარმოქმნას, ხოლო მზის სინათლის სრულ სპექტრს მოუმზადებელი მცენარე ვერ გაუძლებს
  • ნერგი 1-2 საათით უნდა გავდგათ მზეზე და შემდეგ უკან დავაბრუნოთ, ყოველდღიურად თითო საათით უნდა მივუმატოთ. აკლიმატიზაციის 10-14 დღიანი პერიოდის შემდეგ, უკვე მზად იქნება გადასარგველად.

სალფეთქების მაგივრად ბევრი რამის გამოყენებაა შესაძლებლი. მაგალითად: ტუალეტის ქაღალდი, ჭურჭლის სარეცხი ღრუბელი, მაკიაჟის მოსაშორებელი ბამბის დისკები და ა.შ. ზოგიერთი მებაღე სალფეთქებში გახვევამდე, ჯერ კაკლებს წყლიან ჭიქაში ყრის, შემდეგ კი ბნელ და თბილ ადგილას დებს, სანამ ისინი არ გასკდებიან და ფესვის წვერს არ გამოაჩენენ.

გაღვიება

აუცილებლად უნდა ვეცადოთ, რომ თეთრ ფესვებს არ შევეხოთ. მათზე გამოდიან პატარა ბუსუსა ფესვები, რომლებიც ყველაზე მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ – იწოვენ საკვებ ელემენტებს და წყალს. მათი დაზიანება კი დამღუპველია მცენარისათვის. ასევე უნდა დავიმახსოვროთ, რომ როდესაც გაღვივებული კაკალი მიწაში მოხვდება, მისი იქედან ამოღება აღარ შეიძლება სწორედ ბუსუსა ფესვების გამო, მისი სხვაგან გადარგვა ნიადაგიანა უნდა მოხდეს.

კანაბისის თესლის განვითარება

თესლის პირდაპირ მიწაში ჩაგდებაც ჩვეულებრივ შედეგს მოგვცემს. უბრალოდ წყალში კარგად ჩანს სიცოცხლისუნარიანია ის თუ არა. თუ ის არ გასკდა და ფესვი არ გაიკეთა, ესეიგი მკვდარია. ხოლო ყოველ დღე მიწის შემოწმება ამოვიდა თუ არა კანაფი, არც ისე სასიამოვნოა მაშინ, როცა უკვე გაღვივებული კაკლის შემთხვევაში დარწმუნებული ვიქნებით და თუნდაც ორი კვირა ლოდინიც კი არ მოგვბეზრდება.

როგორ ჩავთესოთ

ამ თემასთან ვიზუალური ინფორმაციის მიღებაში ძალიან დაგვეხმარება ჩვენი მეგობარი იუთუბი, თუ მას მივმართავთ ფრაზით: how to germinate cannabis seeds

გარეთ დათესვის ვადები, ადგილები და მეთოდები

მარიხუანას დათესვის ვადები

ახლა ეს თემა ძალიან აქტუალურია. ჩნდება უამრავი შეკითხვა: როდის უნდა დავთესოთ? როგორ უნდა დავთესო? სად უნდა დავთესო? და ა.შ. საჭიროა ასეთი კითხვის დამატება: რა რისკებთანაა დაკავშირებული გარეთ დათესვა? რადგანაც სწორედ ეს რისკები განსაზღვრავენ მივიღებთ შედეგს, თუ ვერა, მარტო დათესვა ხომ არაა ყველაფერი. სწორედ ამ რისკების ანალიზისა დ შეფასების შემდეგ უნდა გადავწყვიტოთ საერთოდ დავთესოთ, თუ არა გარეთ კანაფი.

ჩემი აზრით, მოსაწევის გარეთ დათესვისას ყველაზე მნიშვნელოვანი კომპონენტი არის ადგილი. იყო დრო, როდესაც პირველ ადგილზე ვაყენებდი კაკლებს, მაგრამ ყველაფერი იცვლება, რადგანაც ისინი დღეს უპრობლემოდ იშოვება. შეიძლება, ვინმესთვის უფრო მნიშვნელოვანი პრობლემა იყოს კლიმატი, დრო, ცოდნა, კანონმდებლობა, შიში, სიზარმაცე და ასე შემდეგ. თუ ჩვენ გვაქვს სურვილი, დრო და ასევე გარკვეული ცოდნაც გაგვაჩნია, აუცილებლად მივიღებთ კარგ მოსავალს. მთავარი მონდომებაა.

როდის უნდა დავთესოთ მარიხუანა?

როდის დავთესოთ მარიხუანა

ამ შეკითხვაზე პასუხი ყველამ კარგად იცის – გაზაფხულზე. მაგრამ როცა საქმე საქმეზე მიდგება, აღმოჩნდება, რომ გაზაფხული ძალიან აბსტრაქტული მცნებაა და დამწყები მებაღეების ყველაზე ხშირი შეცდომაც სწორედ აქ იჩენს თავს – სიჩქარე. მითუმეტეს, რომ ამ ბოლო დროს საქართველოში გაზაფხული საერთოდ გაქრა და პირდაპირ ზაფხულში გადავდივართ ჩვენთვის გამოუსადეგარი, ცივი დღეებიდან.  უმეტესობას, ვისაც ქონია კაკლები და ერთი სული მათ დათესვამდე, გაზაფხულის პირველივე მზიან დღეებში გაქცეულა მის ასასრულებლად. ეს არის შეცდომა, რადგანაც მცენარეს ამოსვლის შემდეგ მუდმივად კარგი ამინდები სჭირდება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ის დაიღუპება.

ჩვენ კარგად უნდა დავიმახსოვროთ, რომ არ არსებობს კონკრეტული დღე, თუ როდის უნდა დაითესოს პლანი. მთავარი არის შესაბამისი ტემპერატურა გარეთ, როცა არ უნდა მოვიდეს ის. ყველაზე სტაბილური პერიოდი ამინდის მხრივ, აპრილის მეორე ნახევრიდან იწყება, მაგრამ თუ ყინვები, თოვლი, გადაბმული წვიმები და უამინდობაა, სჯობს მაისამდე მოვიცადოთ.

დათესვის ბოლო ვადა, რის შემდეგაც ის აღარ გაიზრდება, როგორც ასეთი, არ არსებობს. ჩვენ შეგვიძლია შუა აგვისტოშიც დავთესოთ, მაგრამ აქ არის ერთი დიდი შემაფერხებელი ფაქტორი – ძალიან დიდი სიცხე. ახალამოსული მცენარე 50 გრადუსიან მზეში რომ მოვათავსოთ, ძალიან დაისტრესება, დასჭირდება დიდი ყურადღება, დღეში 2 ჯერ მორწყვა და ა.შ.

ასევე უნდა გავითვალისწინოთ სინათლის ფაზები, მცენარე სავეგეტაციო ნაწილის განვითარებას ვერ მოასწრებს და პირდაპირ ყვავილობით დაიწყებს. ანუ გაიზრდება პატარა. თუ დავთესავთ ივლისის დასაწყისში, 1 თვიან ვეგეტაციას მოასწრებს. ჩემი აზრით, ივნისის ბოლომდე დათესილი მცენარე, ძალიან დამაკმაყოფილებელ შედეგს მოგვცემს, სინათლისა და ტემპერატურის გათვალისწინებით. მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ, სექტემბერის დასაწყისშიც დათესოთ. მაგის იქით უკვე აზრი ეკარგება და სერიოზულობის ფარგლებს სცდება.

კანაფის გაღვივებული თესლი

მცენარის თესლს გაღვივებისათვის სჭირდება 3 კომპონენტი: წყალი, ჟანგბადი და სითბო. უკანასკნელის ნაკლებობისას, სასურველ შედეგს ვერ მივიღებთ. სანამ დათესვას დავაპირებთ, უნდა ვიცოდეთ, რომ შესაბამის პირობებს შევუქმნით მას. თუ ჩვენ ოთახში გამოგვყავს ჩითილები, დღეღამური ტემპერატურა 10 გრადუსზე მეტით არ უნდა მერყეობდეს. როდესაც პირდაპირ გარეთ ვაპირებთ თესლის ჩაყრას, უნდა დავრწმუნდეთ, რომ ღამის ტემპერატურა 7-8 გრადუსს აღარ ჩამოცდება. ეს ეხება გამზადებული ჩითილების გადარგვასაც.

მოცემულ შემთხვევაში რისკები დაკავშირებულია კლიმატურ პირობებთან, ანუ სრულიად უკონტროლოა და ჩვენგან დამოუკიდებელი. მაგრამ აქაც არსებობს გამოსავლის გარკვეული ვარიანტები; როდესაც მცენარეს დავთესავთ ან პატარა ჩითილს გადავრგავთ წინასწარ მომზადებულ ნიადაგში, პირველ ხანებში მას ერთჯერადი პლასმასის 0.5 ლიტრიანი ჭიქა ან გამჭვირვალე ბოთლი უნდა ჩამოვაცვათ, რომელსაც რამოდენიმე ნახვრეტი ექნება. ეს მოგვცემს შემდეგ უპირატესობებს:

პლასმასის ერთჯერადი ჭიქა რამდენიმე ნახვრეტით დაფარებულია პატარა კანაბისზე

პლასმასის ერთჯერადი ჭიქა რამდენიმე ნახვრეტით დაფარებულია პატარა კანაბისზე

  • სათბურის ეფექტის შექმნით დაიცავს ყინვისაგან
  • შეინარჩუნებს მაღალ ტენიანობას
  • დაიცავს მწერებისა და ცხოველებისაგან
  • შეამცირებს ძლიერი წვიმით გადარეცხვის შანსებს
  • ნაკლი: შესამჩნევია უცხო თვალისათვის

კანაფი თოვლში

ამ სურათზე კარგად ჩანს, რა შედეგი გამოიღო მებაღის სიჩქარემ. დროზე ადრე დათესილ მცენარეს თოვლი მოუწია. მეორე მხრივ, ვხედავთ, რომ პლასმასის ბოთლმა ის გაყინვისაგან იხსნა.

ასეთი მეთოდი ძალიან ეფექტურია რისკების შესამცირებლად, მაგრამ ასი პროცენტით მის იმედზე მაინც ვერ ვიქნებით. ის შეიძლება შეამჩნიონ. ასევე მცენარის ხშირი მონახულება მაინც მოგვიწევს, რადგანაც თუ დავაგვიანეთ, ჭიქა ზრდაში შეუშლის ხელს, რადგანაც ფიზიკურად ვეღარ ჩაეტევა მასში და ა.შ.

ჩითილების გადატნა პირდაპირ თესლის ჩაგდებასთან შედარებით, ბვრად უფრო კარგია, რადგანაც ჩვენ ზუსტად ვიცით, რამდენი მცენარე გვაქვს და სად არიან დათესილი.მათი მოწყვლადობის დონე ბევრად უფრო დაბალია, ვიდრე თესლისა. ამასთან, მოზრდილ ჩითილს გადარჩენის ბევრად უფრო დიდი შანსი აქვს ვიდრე აღმონაცენს. მათი გამოყვანა შესაძლებელია როგორც ყუთში ნათურებზე, ასევე ფანჯრის რაფაზე ან აივანზე, ამ უკანასკნელს აკლიმატიზაცია აღარ სჭირდება, რადგანაც ისედაც მზის პირდაპირი სხივები ხვდება.

ჩითილების ზომა და ასაკი რაც უფრო მეტი იქნება, მით უფრო კარგია, რადგანაც მათი გადარჩენის შანსი იზრდება. თუ მას მხოლოდ ერთი წყვილი ფოთოლი აქვს და რამე მოაჭამს, ის დაიღუპება. ხოლო რაც უფრო დიდი და ძლიერი იქნება, მით უფრო გაიზრდება მისი სიცოცხლისუნარიანობა. ეს ფაქტორი გვაგებინებს დროშიც, მარტში გამოყვანილ 1 თვის ჩითილს თუ აპრილში გარეთ გავიტანთ, უკვე ერთი თვე მოგებული გვაქვს ზრდაში.

გადასარგველად კარგი ზომის ჩითილები

გადასარგველად კარგი ზომის ჩითილები

მეორე მხრივ, ჩითილის გამოყვანის დროს აუცილებელია, ის მზის პირდაპირი სხივების ან ნათურების საშუალებით გაიზარდოს. მაგრამ ნათურებით გაზრდილი მცენარის გარეთ გატანა არ შეიძლება, მან ჯერ აკლიმატიზაცია უნდა გაიაროს და მიეჩვიოს სიცივესა და მზის სხივების სრულ სპექტრს, ამისთვის იგი ყოველ დღე 1-2 საათით გარეთ უნდა გავდგათ, რითაც მიეჩვევა ყველაფერს. ასევე შესაძლებელია გადარგვის შემდეგ მისთვის სასათბურე პირობების შექმნა, ან რაიმე ნახევრად გამჭვირვალე ბადისა თუ სხვა მატერიის გამოყენება პირველი რამოდენიმე დღის განმავლობაში. თუ ამის საშუალება არ გვაქვს, უნდა შევეცადოთ ღრუბლიან ან წვიმიან ამინდში გადავრგოთ ისე, რომ მომდევნო დღეებშიც არ იყოს მწველი მზე.

ამასთან მათი ტრანსპორტირება არც ისე მოსახერხებელია. არსებობს რისკი, რომ ჭიქიდან მიწიანად ამოღებისას დაზიანდეს ფესვთა სისტემა და ა.შ.

მაგრამ თუ მაინც გადავწყვეტთ პირდაპირ ადგილზე დათესვას სხვადასხვა მიზეზის გამო(მათ შორის ჩითილის გამოყვანის შესაძლებლობის არ ქონა), სჯობს, წინასწარ ჭიქაში ან სალფეთქში გაღვივებული ჩავთესოთ.

სად დავთესოთ?

როდესაც ვიცით, როდის უნდა დავიწყოთ თესლის გაღვივება და მომზადება. გვიჩნდება კითხვა სად დავთესოთ? ამაზე ორი პასუხი არსებობს. პირველი ეს არის საკუთარი სახლის ეზოში, ყველას თვალისაგან მიფარებულ ადგილას, ან პარტიზანულად სადმე ბუნებაში. ორივე მეთოდს გააჩნია საკუთარი დადებით და უარყოფითი მხარეები. შევეცადოთ, გამოვავლინოთ ის რისკები, რომლებიც ორივე შემთხვევას ბევრი აქვს.

დავიწყოთ ჩვენს ეზოში დათესვაზე საუბრით. ეს არის ძალიან კარგი ვარიანტი იმ კუთხით, რომ მცენარე გვექნება ახლოს, მას სათანადრო დროსა და ყურადღებას დავუთმობთ, არაფერს მოვაკლებთ, ნაკლები შანსია რომ მოგვპარონ და ა.შ. მაგრამ ამ მეთოდს გააჩნია ერთი ძალიან დიდი ნაკლი – სახლში ძალიან დიდი ფაქტი გიდევს. პოლიციამ თუ თქვენს ეზოში კანაფის მცენარე იპოვა, ეს ნიშნავს, რომ თქვენ ხართ მისი გამყიდველი და 7 იდან 11 წლამდე ციხე გეკუთვნით.

ეს ფაქტი ძალიან კარგად უნდა გავიაზროთ, რადგანაც სახუმარო ნამდვილად არ არის. სამწუხაროდ, საქართველოში პლანის მწეველი და გაუპატიურებაში ეჭვმიტანილი ისევე როგორც მკვლელი, ან ატომური ბომბის დამამზადებელი პრაქტიკულად ერთი და იმავე ვადით მიდის ციხეში. ეს ასევე ეხება ოთახისა თუ ყუთის შემთხვევებს.

ეზოში დათესვა

ეზოში მარიხუანას გაზრდა ძალიან საშიშია და პრაქტიკულად არც ღირს. მე არ გირჩევდით ეზოში დათესვას, მაგრამ თუ მაინც გადაწყვეტთ, კარგად დარწმუნდით, რომ ამის შესახებ საერთოდ არავინ იცოდეს. არც მეზობელმა, არც საუკეთესო ძმაკაცმა და საერთოდ არავინ. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.

მეორე დიდი პრობლემა შეიძლება იყოს ოჯახის წევრების დამოკიდებულება თქვენი ჰობისადმი. არც ერთ დედას ან მამას არ უხარია თავისი შვილის ასეთი საქციელი, ხშირად არც მეუღლეები არიან აღფრთოვანებული. მითუმეტეს ამაში ხელს არავინ შეგიწყობთ. სახლში დათესილი მცენარე პირველ რიგში, შეიძლება თქვენმა ოჯახის წევრმა მოთხაროს, ან რაიმე პირდაპირი თუ ირიბი წესით გაანადგუროს. ნუ ენდობით თქვენი მეგობრის მონაყოლს, როგორ უზრდიდა ბებიამისი მოსაწევს და ნუ გარისკავთ დაუფიქრებლად.

ქოთნებში დათესვა

ეზოში დათესვისას უნდა გავითვალისწინოთ რამოდენიმე რჩევა. პირველ რიგში, ძალიან მოსახერხებელია ქოთნებში დათესვა. ეს საშუალებას მოგვცემს, ისინი გადავაადგილოთ ნებისმიერ დროს, გადავაადგილოთ მზის მოძრაობის მიხედვით, შევიტანოთ სახლში, სტუმრების მოსვლის დროს გავიტანოთ უკან ან სადმე დავმალოთ დროებით და ა.შ. ასევე ქოთნების მოთავსება შესაძლებელია ზოგიერთი ნაგებობის სახურავზე, რაც მისი შენიღბვის კარგი საშუალებაა.

Frisian Duck

Frisian Duck

ქოთანში წინასწარ მომზადებული ნიადაგის ნარევი დიდი მოსავლის წინაპირობაა. ასევე ამის საშუალებით შესაძლებელია მცენარის სიმაღლის გარკვეული კონტროლი. პირდაპირ ნიადაგში ჩარგვასაც აქვს თავისი უპირატესობები, რითაც ბევრად სჯობს ქოთანს, მაგრამ ჩვენ გარკვეულ კომპრომისებზე უნდა წავიდეთ უსაფრთხოების მიზნებისათვის.

%e1%83%93%e1%83%90%e1%83%9b%e1%83%90%e1%83%9a%e1%83%a3%e1%83%9a%e1%83%98-%e1%83%92%e1%83%90%e1%83%96%e1%83%a0%e1%83%93%e1%83%90

ძალიან კარგი მეთოდია, დაბალი ჯიშების ან ავტოყვავილედების დათესვა, რომელთა სიმაღლე 25-30 სანტიმეტრიც კი შეიძლება იყოს. ასევე ისეთი მცენარეების გარემოცვა, რომელიც შენიღბავს მას. არსებობს მოსაწევის ისეთი ჯიშები, რომელთა ფოთოლიც ძალიან არასტანდარტულია და გამოცდილი მებაღეც კი ვერ მიხვდება რა არის, თუ არ უნახავს.

არის მეორე გზაც – სათბურები. ეს არაჩვეულებრივი საშუალებაა და მასში წელიწადში 2 ფოტოპერიოდული მოსავლის მიღებაც კი შესაძლებელია, თუ ხელოვნურად მოვახდენთ მანიპულირებას სინათლის ხანგრძლივობაზე. მაგრამ ამ შემთხვევაშიც შეიძლება აღმოჩნდეს ცნობისმოყვარე მეზობელი, რომელიც გთხოვთ ანახოთ, რა გითესიათ მასში.

მარიხუანა სათბურში

ნამდვილად არ არსებობს კონკრეტული ფორმულა თუ სად, როგორ, რანაირად სჯობს დათესვა. ყველამ კარგად იცის თავის ეზოში რა ხდება და თავად უნდა გადაწყვიტოს ღირს, თუ არა ეს.

გარეთ დათესვა

გადავიდეთ ყველაზე მნიშვნელოვან მეთოდზე, რომელიც საქართველოში ძალიან გავრცელებულია. ეს არის მცენარის პარტიზანულად კულტივირება ბუნების წიაღში.

ამ მეთოდის უპირატესობა მდგომარეობს იმაში, რომ თუ ადამიანს არ შეუძლია ყუთში გაზრდა ან არ აქვს შესაფერისი ეზო, ის არ რჩება ბედის ანაბარა და შეუძლია, მიიღოს ძალიან კარგი მოსავალი. როგორც ხვდებით ეს მარტივი არ იქნება, მაგრამ დავიმახსოვროთ, თუ ძალიან მოვინდომეთ, შეუძლებელი არაფერია.

Columbian Gold

Columbian Gold

მაშ ასე, ყველაზე სერიოზული პრობლემა პარტიზანული კულტივირებისას არის ადგილი. დასათესად შესაფერისი ადგილის პოვნა ყველაზე რთული და ამავე დროს, კრიტიკულად მნიშვნელოვანი ფაქტორია. პირველ რიგში, უნდა გავაანალიზოთ ის რისკები, რომლებიც ამას შეიძლება ჰქონდეს. ყველაზე არასასიამოვნო ფაქტი, რაც შეიძლება მოხდეს, არის ის რომ ვერ დავამწიფოთ მცენარე. ამის მიზეზი ბევრი რამე შეიძლება გახდეს.

ცხოველებისა და მწერებისაგან დაცვა პირველ ეტაპზე სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია. თუ მოვახერხეთ და მცენარე გავზარდეთ, ყვავილობაც დავაწყებინეთ და ველოდებით არომატული ყვავილედების დაგემოვნებას, შეიძლება მოხდეს მებაღეთა ყველაზე დიდი და ხშირი იმედგაცრუება – ყველაფერი მოგვპარონ. ეს არის ძალიან საშიში მომენტი, რადგანაც თუ ვინმე გადააწყდება მცენარეს, ეწევა ის, არ ეწევა, თავისთვის უნდა, სხვისთვის უნდა თუ საერთოდ არაფერში არ სჭირდება და ხელს არ უშლის, მაინც აუცილებლად მოიპარავს. ასე რომ ადგილის შერჩევისას კარგად გაითვალისწინეთ ეს მომენტი. მოსარწყავად, სასუქების შესატანად და უბრალოდ შესამოწმებლად ხშირი ვიზიტი არ არის სასურველი, რადგანაც ამ დროს შეიძლება ვინმემ შეგვამჩნიოს და გაუჩნდეს ბევრი შეკითხვა ან პირდაპირ მიხვდეს რაშიცაა საქმე და მცენარეები მოგვპაროს.

კლიმატურ პირობებზე რომ ვართ დამოკიდებული ეს უკვე ვიცით. როდესაც მცენარე პატარაა და სუსტი ფესვთა სისტემა აქვს, წყალი არ უნდა მიაკლდეს. ხოლო როდესაც უკვე მოძლიერდება, თავისი თავის მიხედვაც შეეძლება და თუ ძალიან გვალვა არ იქნა, დიდი მოვლაც არ დასჭირდება. გარეთ დათესვისას ასევე დიდია რისკები რომ მცენარე დაავადდეს. დაემართოს ნაცარი, დაესიონ აბლაბუდახვევია ტკიპები და მაღალი ტენიანობის შემთხვევაში ყვავილედები დაულპეს.

არასაკმარისი განათება

არასაკმარისი განათება, სინათლის დეფიციტი

ადგილის შერჩევისას კარგად უნდა მოვამზადოთ ნიადაგი, რაც შეიძლება ღრმად და საფუძვლიანად გავაფხვიეროთ. თუ შესაძლებელია, შევიტანოთ პერლიტი და ბიოჰუმუსი. რაც ყველაზე მთავარია, ადგილის შერჩევისას უნდა ვიცოდეთ, რომ ის რაც შეიძლება განათებული უნდა იყოს. როდესაც კანაფს აკლია მზე, ის მიიწევს ზევით მის საძებნელად, იწელება, იწოწება და იმის ნაცვლად, რომ გვერდითი ტოტები განივითაროს, მხოლოდ ძირითად ღეროს იზრდის მანამ, სანამ საკმარისად განათებულ ადგილას არ მოხვდება. თუ ჩვენ მას ჩრდილში დავთესავთ, ის გაიზრდება, ყვავილედებსაც გაიკეთებს, კარგი არომატიც ექნება მაგრამ საერთოდ არ დაიბოლებს. თუ გვინდა რომ ხარისხიანი მოსავალი მივიღოთ, რაც შეძლება მეტი მზე უნდა მოხვდეს ფოთლებს. შეგვიძლია ირგვლივ ტოტები გავჩეხოთ, მოვხერხოთ და ხელოვნურად შევუწყოთ ხელი მის განათებას.

მოსაწევი ტყეში

ამ სურათზეც კარგად ჩანს, რომ მცენარეები ვერ იღებენ საკმარის განათებას და ცდილობენ, რაც შეიძლება მაღალი გაიზარდონ. მუხლთაშორისები, ანუ ტოტებს შორის ცარიელი ადგილები მთავარ ღერძზე ძალიან მაღალია და დატოტვა მინიმალური.

ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ რომ მზე ამოდის აღმოსავლეთიდან, მთელი დღის განმავლობაში სამხრეთიდან გვიყურებს და ჩადის დასავლეთში. სწორედ ამ მოვლენის გათვალისწინებით უნდა მოვძებნოთ ადგილი. მცენარეს დღეში მინიმუმ 5 საათი მზის პირდაპირი სხივები უნდა ხვდებოდეს. ნუ დაყრით ირგვლივ ნაგავს და ნუ დააბინძურებთ გარემოს, როგორც სურათზე ვხედავთ.

პირდაპირ ნიადაგში?

თუ თქვენ იპოვეთ კარგი ადგილი გარეთ დასათესად, სადაც ვერავინ მიაგნებს თქვენს მცენარეებს,   შეიძლება სხვა პრობლემები წარმოიშვას. მაგალითად არაშესაფერისი ნიადაგი. ეს სერიოზული პრობლემაა და შეიძლება, ხელიც კი შეგვიშალოს ჩვენ საქმიანობაში რა კარგი ადგილიც არ უნდა იყოს.

ამიტომ ჩვენ შეგვიძლია გამოვიყენოთ ქოთნები ან ტომრები. ამით მცენარე ამაღლდება კიდეც, რაც ირგვლივ მდებარე სარეველებისთვის კონკურენციის გაწევაში დაეხმარება და თან კარგი პირობები ექნება განსავითარებლად. ჩვენ შეგვიძლია, წინასწარ მოვამზადოთ ნიადაგის ნარევი და ტომრით წავიღოთ ადგილამდე. მაგრამ მას შემდეგ, რაც მენარეს დავთესავთ ტომარას აღარ უნდა შევეხოთ, რადგანაც ის დრეკადია და ფესვთა სისტემა დაზიანდება. გადასაადგილებლად ქოთანი უკეთესი იქნება.

მარიხუანა ტომრებში

თუ შესაძლებლობა გექნებათ, შეეცადეთ, ქოთანი და ტომარა ისეთი ფერის იყოს, რომ დიდან არ გამოიყოფოდეს გარემო პირობებისგან. ამით თქვენ მის შენიღბვას შეუწყობთ ხელს, რითიც უსაფრთხოებას გაზრდით და რისკებს შეამცირებთ.

მოსაწევი კუნძულზე

სინათლით მანიპულირება გარეთ

თუ ჩვენ გვაქვს საშუალება და დრო შეგვიძლია გარეთ მცენარეს ყვავილობა ადრე დავაწყებინოთ. ამას ჩვენ მოვახერხებთ ზუსტად ისე, როგორც ყუთში – მცენარეს მოვათავსებთ სიბნელეში.

ეს ქოთნის შემთხვევაში შეგვიძლია მისი ყოველდღიურად სიბნელეში შეტანით გარკვეულ დროს. მაგალითად, თუ ვიცით რომ ივნისში მზე დილის 6 საათზე ამოდის, ყოველ საღამოს 18:00 საათზე ქოთანს შევიტანთ სიბნელეში და ღამე ისევ გამოვიტანთ რომ დილას ისევ შეხვდეს მზეს. ამით ჩვენ მოვახერხებთ მის მიერ მიღებული სინათლის რაოდენობის 12 საათამდე შემცირებას და ხელოვნურად გადავიყვანთ ყვავილობის პერიოდში. ეს შესაძლებელია ფანჯრის რაფაზე დადებული მცენარის შემთხვევაშიც. ამ პროცესის დაწყებიდან მინიმუმ ორ თვეში ჩვენ გვექნება მწიფე მცენარე. თუ დავიწყებთ ივნისში, სექსტემბრის დასაწყისში უკვე მზად იქნება მოსაჭრელად.

ეს პროცესი ასევე შესაძლებელია უფრო დიდ მასშტაბებში უფრო მეტ და დიდ მცენარეებთან. ამას ჩვენ მოვახერხებთჯ მცენარის ირგვლივ ან სათბურზე ბნელი მატერიის ჩამოფარებას. იმავე პრინციპით: თუ ვიცით რომ მზე ამოდის მაგალითად 7 საათზე, ყოველ საღამოს 19:00 საათზე გადავაფარებთ და დავაბნელებთ. ამით ის მიიღებს 12 საათიან სინათლეს და 12 საათიან სიბნელეს.

ხელოვნური დაბნელება

ორივე მეთოდი მოითხოვს მცენარესთან ყოველდღიურ კონტაქტს და დროის ზუსტ დაცვას, ამითომ შესასრულებლად ალბათ, უმეტესობისთვის ძნელი იქნება. მაგრამ თუ თქვენ გაქვთ ამის საშუალება, ძალიან კარგ შედეგებს მიიღებთ. ასევე შესაძლებელია ამ მეთოდების მექანიზაცია და ავტომატური რეჟიმის დამონტაჟება, მაგრამ ეს არც იაფი იქნება და არც მარტივი, განსაკუთრებით საქართველოში.

სათბურის დაბნელება

სარეველები

სარეველები

ამ სურათზე ის შემიძლია ვთქვა, რომ სარეველები მცენარის ირგვლივ ძალიან ბევრია. ეს ჩრდილავს მას, ართმევს წყალს, აცლის საკვებ ნივთიერებებს. მათი ფესვები ხელს უშლის კანაბისის ფესვებს განვითარებაში. მეტიც, სარეველა მცენარეები ფესვებიდან გამოყოფენ ჰერბიციდული მოქმედების ჰორმონებს, რომლებიც მათი ფესვების ირგვლივ სხვა მცენარეების ფესვებს ებრძვიან. საჭიროა სარეველებისაგან გაწმენდა და ირგვლივ ნიადაგის გაფხვიერება.

სხვა რისკები

სიცოცხლის პირველ ეტაპზე მწერებისა და ცხოველებისაგან დაცვა კრიტიკულად მნიშვნელოვანია. ლოკოკინებიდან და კურდღლიდან დაწყებული, ჩიტებით, კატებითა და  ძროხებით დამთავრებული, ყველა დიდი სიამოვნებით მიირთმევს გემრიელ, მწვანე მცენარეს. მათგან დასაცავად ხშირად იყენებენ სპეციალურ ფორმამიცემულ ბადეებს. ასეთი ბადის შეძენა ჩვენთანაც შესაძლებელია და ძვირიც ნამდვილად არ ღირს.

მცენარეების დამცავი ბადე

ძალიან მნიშვნელოვანია ადგილი ისე იყოს შერჩეული, რომ საძოვარი ტერიტორია არ იყოს და მასთან ვერ მივიდნენ ვერც ცხვრები და ვერც ძროხები, რომლებიც უამრავია მთელი ქვეყნის მასშტაბით. (მწყემსებიც ნუ დაგვავიწყდებიან)

მოსავლის გასაზრდელად გამოვიყენოთ დაბუჩქვის სხვადასხვა მეთოდი.