მე და მძიმე კაიფი - "ვისაც არ გეზარებათ წაკითხვა"


Skaby

Recommended Posts

(მოკლედ წაკითხვამდე მინდა იცოდეთ რო არვიცი. თუ გინდათ უბრალოდ წაიკითხეთ, ანაც უბრალოდ წაშალეთ.. რა მნიშვნელობა აქვს 

სალამი, არც კი ვიცი საიდან დავიწყო. უკვე კარგახანი გავიდა რაც მოწევა დავიწყე მაგრამ ისე მაბოლებს რომ დარწმუნებული ვარ ბევრს რომ ეზიზღება შეიძლება ისეთი კაიფიც კი მაქვს, არ ვიცი.. უბრალოდ ძალიან ძლიერად ვბოლდები, ყოველ ჯერზე.. ყველა გაკვირვებულია, ძმაკაცები გამოყლეებულები მიყურებენ, აი ისეთი მოსაწევებიც კი რომლებიც საერთოდ არ აბოლებენ ტიპებს იმ მოსაწევმა მე შეიძლება მომაჯინოს. (სულარა ხდ), არ ვიცი რატომ.. აქამდე ვფიქრობდი რომ სუსტი ორგანიზმი მქონდა, მერე ვაფშე სხვა ტიპთან რო ჩამივარდა დაახლოებით ამდაგვარი საუბარი მითხრა რომ ხასიათზეიყო ყველაფერი დამოკიდებული, თუმცა ამჟამად მე ფსიქოლოგიური მდგომარეობის ბრალი უფრო მგონია.. თავიდან "ცოტა ნორმალურების" მოწევა რომ დავიწყე ყოველ ჯერზე აბაროტს მაძლევდა ისე ძლიერად მაბოლებდა რომ რავი... უბრალოდ ისე ვიყავი რომ იმ მომენტში ვფიქრობდი "ნეტა ახლა არ მოვკვდე და ამაზე გამკარებელი აღარ ვართქო" მეორე დღეს კი ძმაკაცი მკითხავდა თუ მსურდა მოწევა და ჩემიპასუხის შემდეგ სიცილით კვდებოდა. ანუ სულ ცუდად ვხდებოდი ასევთქვათ მარა მაინც მიზიდავდა. ერთხელაც სადღაც რო ჩავარდა სიტყვა მძიმე კაიფზე ვიღაცამ დააბრეხვა (ვაფშე სხვა წრეში როვიყავი) მაგ დროს ოდნავაც კი არ უნდა ეცადო რო შეეწინააღმდეგოო, ბოლოომდე გაყევიო, ბოლომდეოო და ნახავ შედეგსო... ეს სიტყვები ჩემთვის არ უთქვია თუმცა :დ საჩემოდ მივიღე. პირველად როცა ბოლომდე გავყევი ცოტა მეშინოდა, იმ სიმაღლეებს შევწვდი აქამდე რო არ ვყოფილვარ თუმცა... რაღაც სასწაულ დონეზე მესიამოვნა... აბაროტიც აღარ მოუცია აქამდე, მხოლოდ 1ხელ(როცა მომიწია რომ უბრალოდ ფეხზე წამოვმდგარიყავი, ძმაკაცმა შემცა წასასვლელებივართო და გავულამაზე ფეხსაცმელები :დდ). ჩემი კაიფი როგორია ახლა, მოვწევ, მივალ სადმე რბილ ადგილას დავჯდები თვალებს დავხუჭავ და გავდივარ.. გავდივარ და თანაც როგორ.. აი შინაგანად ატრაქციონზევარ, აი "ვარდნა" ატრაქციონი როა წარმოიდგინეთ ვარდნისას, ოღონდ სულ ვარდნის ეფექტი რომ ქონდეს... ბექგრაუნდზე ხმა დაბალზე იწევს, მუსიკები თუა ვაფშე ხო თესლად ვარ... გარშემომყოფები მიყურებენ როგორც მკვდარს, გაფითრებულ ტიპს რომელსაც ან სამუდამოდ ძინავს ანაც უბრალოდ ძინავს, ვერ წარმოუდგენიათ რომ მღვიძავს სანამ არ მოვყვები ყველაფერს რასაც ისინი ლაპარაკობდნენ. შინაგანად რაღაც სასწაულს ვგრძნობ, მავიწყდება რეალური სამყარო.. წარმოსახვები, თუმცა ლაითად... გააჩნია როგორ ავყვები და როგორ შემიწყობს ამაში გარემო ხელს, არვიცი დამიჯერებთ თუ არა, ნუ ყლეზემკიდია მარა მაინც ვიტყვი :დდ იუთუბის ვიდეოს ვუყურე წარმოსახვაში, უბრალოდ გამოვყლევდი... მაგარიყლეობა კიიყო მარა რომ ვუყურე აი უბრალოდ არვიცოდი, მეთქი ვსო დანძრეულიგაქვსთქო ჩემს თავს ვეუბნებოდი :დ მოკლედ გარეგნულად რო შემხედო მკვდარი გეგონები, თუ დაბოლილი ხარ ჯობია არც შემომხედო, დაიზმენდები. იზმენებზე გამახსენდა, ჰო იცით კატეგორია ძალით რო ცდილობს რო აგკიდოს იზმენა, თუმცა მაგათზე უკვე გამომუშავებული მაქვს იმუნიტეტი, ერთადერთი იზმენა რაც მემართება ისაა რო იმდენად ძლიერად მიფეთქავს ხოლმე გული რომ ასე მგონია რო გასკდება. თუმცა მაგასაც მალე ვიშორებ რადგან წარმოვიდგენ რომ გასკდა და მთელი ორგანიზმი მითბება, დაჟე ეგყლეობაც რამხელა სიამოვნებას მანიჭებს ვერცწარმოიდგენთ. :დ ზოგადადაც არ ვარ არც კონტაქტური ტიპი, ჩაკეტილი როჟა ვარ შეიძლება ითქვას, ადამიანების უმეტესობასთან სხვა ადამიანი ვარ, თუმცა შინაგანად ვაფშე სხვა ტიპი ვარ. შეიძლება ითქვას გარეგნულად ჩვეულებრივი როჟა ვიყო თუმცა გაცნობიერებულიმაქვს უკვე რომ სერიოზული ფსიქოლოგიური პრობლემები მაქვს, მხოლოდ რამდენიმემ იცის შინაგანად რა მჭირს და ისინიც ახლოში არ არიან. ძალიან ბევრი პრობლემა და ვატყობ რომ ეს პრობლემები უბრალოდ "შევიდნენ" მოსაწევში და მოსაწევმაც საბოლოოდ თავისი ქნა, ლამისაა დამიკარგოს რეალობის აღქმა. თუმცა შევეჩვიე იმ აზრს რომ ცუდად ვარ, ყოველთვის ცუდად ვარ... ცუდად ყოფნით კი უკვე სიამოვნებას ვღებულობ "ხოლმე". შეიძლება რიგ შემთხვევებში მართლაც კარგად ვიყო თუმცა ჩემს მდგომარეობას მაინც "ცუდს" ვეძახი. მოკლედ ჩემს ასაკში ამდენ პრობლემას ნამდვილად არ ველოდებოდი, ყველანაირად დანძრეული მაქვს როგორც იტყვიან. ვფიქრობ რომ ჩემი ამდაგვარი კაიფიც ზუსტად ფსიქოლოგიური მდგომარეობის ბრალია, რას ფიქრობთ თქვენ? (ისე ხშირად ასე მგონია რო ძაან ლაითად დაბოლილი ვარ, რატოარვიცი :/ )

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites
  • პასუხებით 41
  • შექმნილია
  • ბოლო პასუხი

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

იდეაში მეგობარო ცოტახანი ფსიქოლოგთან რო იარო არ შეგიძლია?  მოუყვე ის რაც გულის სიღრმეში გაქვს დარდათ, დაელაპარაკო და ეცადო მასთან ერთად დაალაგო შენი ტვინის თაროებზე წიგნები? მიხედვის გარეშე ცუდ საქმემ

ჩემი აზრით ფიზიკურად შეუძლებელია ყველანაირი ტიპის/დოზის მოსაწევი ერთ კონკრეტულ ორგანიზმზე იდენტურად მოქმედებდეს, მიუხედავად იმისა რომ ყველა ორგანიზმზე ინდივიდუალურად/განსხვავებულად შეიძლება მოქმედებდე

Posted Images

ჩემი აზრით ფიზიკურად შეუძლებელია ყველანაირი ტიპის/დოზის მოსაწევი ერთ კონკრეტულ ორგანიზმზე იდენტურად მოქმედებდეს, მიუხედავად იმისა რომ ყველა ორგანიზმზე ინდივიდუალურად/განსხვავებულად შეიძლება მოქმედებდეს, მაგრამ ეს შემთხვევა მართლაც ფსიქოლოგიური თემა მგონია, შესაბამისად თავად მართავ სიტუაციას. ასევე არის შემთხვევები როდესაც ადამიანზე კანაბინოიდები საერთოდ არ მოქმედებს და რამდენადაც ვიცი ეს იმას ნიშნავს რომ ადამიანი თავად კეტავს გარკვეულ რეცეპტორებს ქვეცნობიერ დონეზე.

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

ბედნიერი კაცი ხარ რა გინდა მაგრად გუგუნებ მე რავი აბა ის დღე დაიწვას რაღაც რუღაცეებს გავეკარე ცოტა ექსპერიმენტები ვატარე და ეხლა პლანს რომ ვეწევი სულ იმ ექსპერიმენტებზე მეფიქრება და პლანს მუღამს ვეღარ ვუჭერ საერთოდ შევამცირე მოწევა მაქსიმუმ უძილობის ან ფილმის ყურების პონტში ვეწევი ხოლმე.ნბოუმი ქვია მაგ ექპერიმენტს.

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

მაგრად გაბოლებს მაგას რა ჯობია, ცოტახანი შეეშვი მოსაწევს მინიმუმ 2  კვირა  მერე რომ მოგინდება მოწიე ცოტა და კარგზე იფიქრე ან ისეთ ადგილას მოწიე სადაც ცუდზე ფიქრის დრო არ გექნება თუ გგრუზავს. მარა რაც შენ დაწერე ვინც წაიკითხავს ბევრი იტყვის აქედან ნეტა მეც მასე მბოლებდესო

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

ბედნიერების პიკში სულ 3ჯერ ვიყავი.

1.ტყეში დავდიოდი მეჩვენებოდა

2.მინდორში

ეს ორივე ძაან ისეთ პონტში, ძაან ბუნდოვნად.

მესამე და ყველაზე თესლი. ერთხელ უბრალოდფლეილისთი მქონდა არჩეული მოსაწევისთვის და თვალებიდახუჭული რამე რუმე ვგუგუნებ დავქრიალებ ჩემთვის და უცბაად რაღაცას დაეჭირა და ჩაირთო რაღაც საუნდქლაუდზე (იუთუბის ვიდეოს აღწერაში იყო თურმე) აიიი კარგად მახსოვს ყოველი შეგრძნება... ისეთი პონტიიყო სახე ამიხურდა, წარმოვიდგინე რო კუნძულის ნაპირზე ვიყავი წამოგორიალებული... უბრალოდ მზე მანათებდა სახეზე, ციდან მუსიკა ისმოდა... აი ვეღარ გამეგო მეთქი ძაან შორსაც ხოარშევტოპე ან ეს მუსიკა საიდანმოვიდათქო... იმენა გამოვყლევდი ბედნიერებისგან... ასე მეგონა მეთქი ძაან დავბოლდი, ეს მუსიკა სულაცარმაქვს ახლა ჩართული და რაღაც ხდებათქო... საუნდქლაუდზე ის მუსიკა მეორდებოდა და მეორდებოდა და ასე 15წუთი გავიდა დაახლოებით როცა მე გამოყლეებულმა თვალები გავახილე და დავინახე უბრალოდ ყლეობა, დავხედე მობილურს და საუნდქლაუდი გამეძრო, მაგ სიტუაციის მერე კარგახანს ჩემს თავზე ვბრაზობდი... აი მანდ რო კაიფი მქონდა ისეთი არასდროს არმქონია, ნუ უფრო ძლიერები რათქმაუნდა მქონია მარა აი მანდ რო მქონდა ეგეთი სიამოვნება არასდროს განმიცდია.

აგერ ახალი წლის ღამეს მაგალითად ბაითი ვიქირავეთ და რო მოვწიე ზუსტად მახსოვს 2ს აკლდა 20, აი დავჯექი ტახტზე და თვალები დავხუჭე, ყველაფერი მესმოდა რაც კი ხდებოდა ირგვლივ, მე კიდე უბრალოდ შინაგანად დავცურავდი, იმდენად მაგრად დამაბოლა შემაწუხებელიც კი გახდა თუმცა რაღაცნაირად შევეცადე და იმ დონეზე ავყევი რო სასიამოვნოდაც კი გადავაქციე, სასტავი ჩემს წინ სვამდა, ჭამდა, ცეკვავდა, მღეროდა, მე კიდევ უბრალოდ ვიჯექი, ვიჯექი თვალდახუჭული და ვუსმენდი მუსიკას... საბოლოოდ ასე ვიყავი 6სამდე, ზუსტად მახსოვს 6ს რო 2აკლდა ერთი ჩამამთქნარა და უცბად შემიწყდა ყველაფერი, დავხედე ეგრევე საათს და 6ს 2აკლდა, ნახევარს ეძინა, ნახევარს ეღვიძა... უმეტესობას ეგონათ მეორე დღეს რომ მეც მეძინა, თუმცა არ ჯეროდათ სანამ არ მოვუყევი ვინ რას ლაპარაკობდა :დდდდ

lsd რავი კონკრეტულად რას გულისხმობ?

Weedy ანუ ასე ვთქვათ მძიმე კაიფში მისწორდება ყველაზე მეტად და მძიმე კაიფის გამოწვევა უადვილესია ჩემთვის რადგან ვიცი როგორ ავყვე... შესაბამისად შეიძლება ისეთი მოსაწევი იყოს რომელმაც მართლაც იმ დონეზე დამაბოლოს რომ ენერგიას გმატებდეს, ლაპარაკი მოგანდომოს და ა.შ მაგრამ 98% შემთხვევაში მაინც ვცდილობ რო მოვჯდე თვალები დავხუჭო თავი გადავწიო მივეყრდნო და უბრალოდ მივითიშო, გავცდე აქაურობას... იმიტომ რომ უბრალოდ არაკონტაქტური ტიპი ვარ და სხვა რომ 9ს იტყვის მე 1ს არ ვამბობ ხოლმე. თუმცა ახლომომავლიდან შემიძლია გავიხსენო ერთი ფაქტი, ძმაკაცმა მომაწევინა დავბოდიალობდით ქალაქში, აი სიამოვნებას ვღებულობდი, არ ვიყავი ისეთი დაბოლილი რო მაგალითად მეეექანავა მარა აი მზე რო მანათებდა ორგაზმიმქონდა :დდდ რიონთან ჩავედით მერე და რო ვუყურებდი პროსტა წყალს აი ეგეც კი სიამოვნებას მგვრიდა... სადაც არ უნდა გამეხედა ყველაფერი მსიამოვნებდა.. ლაპარაკითაც უფრო მეტად ვლაპარაკობდი და რავი... ეგ იყო ერთადერთი არა-მძიმე კაიფი რომელიც მართლა გამისწორდა და "მეორეჯერაც ვიქნებოდი მასეთქო" რო იტყვი იმდაგვარი.

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

ხალხთან იკონტაქტე იარე იალაპარაკე დაბოლილზე და რამე რეალური აკეთე გამოგაშტერებს მასე 

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

იდეაში მეგობარო ცოტახანი ფსიქოლოგთან რო იარო არ შეგიძლია?  მოუყვე ის რაც გულის სიღრმეში გაქვს დარდათ, დაელაპარაკო და ეცადო მასთან ერთად დაალაგო შენი ტვინის თაროებზე წიგნები? მიხედვის გარეშე ცუდ საქმემდე მიგიყვანს ეს ყველაფერი. შენ რასაც წერ მანდ ფსიქოლოგიური პრობლემა უფროა ვიდრე მოსაწევისგან გამოწვეული თრიფები, რაც შეეხება დაბოლებას მარტო შენ არ ხარ ეგეთი, მეც მყავს ეგეთი მეგობრები, ერთი ყოველი ნაპასის მერე აფთიაქში გარბის ვალიდოლზე, ცუდათ მიხდება გულიო, არადა არაფერი არ ჭირს, მეორეს კაკლის ფოთლები რო მოაწევინო ისიც აბოლებს, მაგაზე გული არ დაიწყვიტო მარტო შენ არ ხარ მაგ დღეში. ეცადე ხალხს ელაპარაკო, გაიცნო, დაუმეგობრდე, რო იძახი ჩემ თავში ჩაკეტილი ვარო, რატო? რა არის მაგის მიზეზი? ზუსტად ამ ყველაფრის გაგებაში დაგეხმარება ფსიქოლოგი, მეტს კი არაფერს აკეთებენ და დამიჯერე არც გასატეხი და არც სამარცხვინო არაა ეგ საქმე. წარმატებები მეგობარო.

რედაქტირებულია SinneRmaN-ს მიერ

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

SinneRmaN სამარცხვინო რომ არაა თავადაც კი ვიცი, ასევე არც მამწუხრებს ის ფაქტი რომ ამ დონეზე მაბოლებს, პირიქით მიხარია, რაც შეეხება ფსიქოლოგს, უბრალოდ არ შემიძლია, ადამიანი თუ ჩემთან ძალიან ახლოს არ არის, არ ვიცი... უბრალოდ რაღაც ნიშნის მიხედვით ვარჩევ ადამიანებს, შესაძლოა ზოგიერთთან ძალიან მაგრად ვიყო მაგრამ ჩემი "მე" არ იცოდეს, სულ რამდენიმეა ვინც შინაგანად მიცნობს. ისეთ ადგილას ვარ სადაც ფსიქოლოგი გვყავს და გამოვუძახებივარ სულ სხვა მიზეზით, ჩემი ლაპარაკიდან გამომდინარე მიხვდა რა დღეშიც ვიყავი დაახლოებით და ბოლოს რო მივხვდი რომ ზოგადად კიარა კონკრეტულად მელაპარაკა საკითხებთან დაკავშირებით გამომაჯმევინებდნენ იქიდან სადაც ახლა ვარ :დ ეს უბრალოდ ასეა, ცოტა რთულია გამიგო, ცოტა კიარა ძალიან რთულია მაგრამ დამიჯერე არც ძალა შემწევს ლაპარაკის და არც დამეხმარება, უფრო დამენძრევა. მაშინ უნდა ავდგე და ფსიქოლოგი სხვაგან უნდა ვეძებო, მარა ზოგადად როცა მართლაც რომ რაღაც ნიშნის მიხედვით ვარჩევ და მხოლოდ იმათთან ვიხსნები ისიც დიდად არა რავი... მხოლოდ 2ადამიანია, რომელთანაც ალბათ ბოლომდე ვარ გახსნილი, მაქსიმუმ 3. არცერთი არ არის ჩემს სიახლოვეს, არცერთთან არ მაქვს ყოველდღიური კავშირი, ასე რომ მთლად გამოსადეგარიც არ არის თუმცა რომ არა ეგენი აქ პოსტს ვერც დავწერდი დამიჯერე :) დამიჯერე წელიწადზე მეტია გავაანალიზე რაც მჭირს, რაც მემართება და კიდევ და კიდევ უფრო მეტად რომ იმატებს, თუმცა არ ვიცი უბრალოდ აი არ ვიცი რა ვქნა, თითქოს უკვე ყველაფერი ყლეზე მკიდია მარტივად რომ გითხრა. ბევრი რამ აღარ მადარდებს, კაცმა შუბლზე იარაღი რომ დამადოს და რამის მოცემა დამაძალოს დარწმუნებული ვარ ასე ვეტყვი "შე ყლეო ეგ რო მესროლო დაგენძრევა ჩაგსვამენ და ახლა გინდ მესროლე გინდ არა, მოგსტყვნია პატრონი"თქო. :) მოკლედ ბევრი რამეა რა ახლა რასაც რათქმაუნდა აქ არვიტყვი, ანონიმურობაა მარა მერე რა, რა შუაშია ვაფშე აქაურობა ჩემს პრობლემებთან... პროსტა არ ვიცი საერთოდ აქ რატომ დავწერე... მოსაწევს სიმართლე გითხრა ხშირად არც ვეწევი, რავი ხშირს რასუძახით რავიცი.. ხან შეიძლება რამდენიმე დღე მივაყოლო, ხან კვირაში ერთხელ, ორჯერ ან საერთოდ არა და ეგრე ვარ რა... არეულად. ფსიქოლოგიური მდგომარეობიდან გამომდინარე მოსაწევიც რო თქვენზე მინიმუმ 5ჯერ მეტად მვნებს ეგეც ვიცი, ვხვდები და ვაანალიზებ. მარა შეშვებაზე არც მიფიქრია, თითქოს ძაან ეგოისტი ვარ მარა რავი.. ნამდვილად არ მაქვს სურვილი რომ შევეშვა.
 


უბრალოდ "დაკარგული" ვარ ან რაღაც მაგდაგვარი.

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

Skaby
მოსაწევისთვის საერთოდ შეშვებას შენს მდგომარეობაში მე პირადად არ გირჩევდი (განსაკუთრებით ისედაც თუ ხშირად არ მოიხმარ). მოსაწევმა პირიქით ბევრი ფსიქოლოგიური პრობლემა შეიძლება მოაგვაროს, მაგრამ ჩემი აზრით ამას ფსიქოდელიკებზე კარგად ვერაფერი იზამს (სოკოები, ლსდ...). რა თქმა უნდა არსებობს შიზოფრენიის (თუ ადამიანის გენში თავიდანვე არსებობს) დატრიგერების რისკებიც, მაგრამ იგივე თქრიგერი შეიძლება აღმოჩნდეს მილიონი რამ რასაც ისედაც ვაკეთებთ ცხოვრების განმავლობაში. ასევე თავად შიზოფრენიით დიაგნოზდასმულისგან მსმენია რომ თავისი აზრების და ცხოვრების დალაგებაში დაეხმარა ასეთი პრეპარატების მიღებამ.

მაგრამ შენი შემთხვევა საერთოდ არ მგონია რაიმე განსაკუთრებულად საგანგაშო... ტიპიური ინტროვერტის ფსიქოტიპს უფრო მაგონებს, რომელსაც შეიძლება დამატებით ნეგატიური ადამიანური ურთიერთობის გამოცდილებამ უბიძგა ყველაფრის დაკიდებასა და განმარტოებისკენ. რაც სრულიად ბუნებრივია და შესაძლებელია მარტივად შეიცვალოს მიმართულება თუ ამის სურვილი თავად ექნება.

ამ პოსტის გაზიარება


Link to post
Share on other sites

შემოუერთდით საუბარს

თქვენ შეგიძლიათ ჯერ დაპოსტოთ და მოგვიანებით დარეგისტრირდეთ. თუ უკვე გაქვთ ანგარიში, დააკლიკეთ შესვლას რომ დაპოსტოთ თქვენი ანგარიშით.

სტუმარი
ამ თემაში დაპოსტვა

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   შენი წინა კონტენტი აღდგენილია.   გაასუფთავე რედაქტორი

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...